3 روند برنامه ریزی شهری که در حال تغییر چهره شهرهای ما در آینده هستند

استفاده از این مطلب با ذکر منبع behzadentezari.com آزاد است.

3 روند برنامه ریزی شهری
که در حال تغییر چهره شهرهای ما در آینده هستند

«هراکلیتوس» فیلسوف یونانی می گوید : «تنها چیز ثابت در زندگی تغییر است». این جمله در هیچ کجا به اندازه شهرهای ما ملموس نیست. نه فقط شهرهای بزرگ مانند نیویورک یا شیکاگو، بلکه شما تقریبا هر شهری را دوست دارید انتخاب کنید. خواهید دید که در عین حال هم آشنا و هم جدید به نظر می رسد. تغییر در شهرها چه بزرگ و چه کوچک، چه خود شهر و چه حومه آن، در حال وقوع است. امری که فراتر از گسترش های اخیر توسعه شهری با کاربری مختلط در مناطق رسمی یکرنگ مانند مجتمع های اداری و مراکز خرید می باشد. این تغییر شامل تغییرات اساسی مبتنی بر اصول استراتژیک یا فلسفی در مورد «چگونه» و «چرا» است که در آن سه استراتژی به عنوان روندهای کلیدی در توسعه شهری بیشتر به چشم می آیند: مناطق نوآور، مناطق آبی و بخش های اکولوژیک

1 . مناطق نوآور

ما، به عنوان طراحان شهری، اغلب از مزایای «برخوردهای تصادفی» بین افراد در محیط های کاری صحبت می کنیم. این اصل مبنای اصلی پشت یک استراتژی بازسازی شهری به نام مناطق نوآور است. توسعه های حجیم با کاربری مختلط با تنوعی از انواع مساکن جهت تشویق ترکیب مختلط جمعیتی، همراه با مناطق شغلی و خرده فروشی متنوع که قابل دسترسی به صورت پیاده هستند.

مناطق نوآور با دو یا چند مکان «لنگرگاهی» مثل دانشگاه ها، بیمارستان ها و مراکز تحقیقاتی مشخص می شوند. مناطق نوآور که در سرتاسر ناحیه توزیع شده اند، همچنین ادارات، خرده فروش ها، غذاخوری ها و فضاهای سبز باز با تمرکز ویژه روی انواع گزینه های رفت و آمد می باشند و اغلب از وسائط حمل و نقل عمومی به جای اتومبیل های شخصی استفاده می کنند. آنها را به عنوان یک مرکز خرید منطقه ای عظیم با ایده پردازی و خلاقیت تصور کنید.

این مفهوم در اوایل دهه 2000 در «بارسلونا» با مساحت 500 هکتاری 22@Barcelona و منطقه نوآوری بندر دریایی «باستن» Boston شروع شد. بعد شهرهای دیگر به سرعت این امر را تعقیب کردند و هر ساله تعداد بیشتری از شهرها اضافه می شوند. «ابتکار نوآوری و مکان سازی» موسسه بروکلینگز Brookings (که توسط خانواده میلیارد بس Bass در فرت ورث  تکزاس Fort Worth, Texas تأسیس شده) به دنبال ایجاد و کسب درآمد از ایده های جدید و رشد اقتصادهای شهری است. این ابتکار برای محلات نوآور از لندن London تا اوکلاهاما سیتی Oklahoma City ، فیلادلفیا Philadelphia  و پیتزبورگ Pittsburgh تأمین مالی می کند.

مناطق نوآور توزیع افراد و ایده ها را در سرتاسر منطقه تشویق می کنند. آنها خدمات  پهنای باند گسترده و قوی ایجاد می کنند تا مردم بتوانند به کار و تبادل نظر در خارج از فضاهای کاری سنتی پرداخته و همکاری را بیشتر کنند. مناطق نوآور همچنین خیابان های کامل، قابل پیاده رفتن، تنوع مساکن و یک اتمسفر شهری پرجنب و جوش را ترویج می دهند. اگر این ها آشنا به نظر می رسد اساسا به این دلیل است که چگونه ما شهرهایمان را قبل از گسترش سال های بعد از جنگ تا دهه 60 ساخته ایم.

علاوه بر این، آنها معمولا مکان های جالبی برای زندگی هستند. «استانتک» Stantec (یک شرکت جهانی طراحی) با Sidewalk Labs کار می کند تا نوع جدیدی از جامعه را در Quayside ایجاد کند – یک سایت 12 هکتاری در ساحل تورنتو Toronto که بسیاری از اصول یک منطقه نوآوری را وام گرفته است. تیم طراحی با طراحی تونل‌های زیرزمینی برای حمل‌ونقل، تاسیسات، خطوط گاز و سیستم مدیریت زباله‌های پنوماتیک، فضا را برای ایجاد یک قلمرو عمومی دوستانه‌تر باز کرده و در عین حال اطمینان داده که تعمیر و نگهداری زیرساخت و ارتقا می‌تواند بدون ایجاد اختلال در خیابان انجام شود. این طراحی همچنین افراد را در قلب گزینه های تحرک پایدار قرار می دهد. در Quayside، هر ساختمان در ظرف پنج دقیقه یا کمتر پیاده روی به یک محل اشتراک دوچرخه، یک دوچرخه الکترونیکی، و یک اسکله اسکوتر الکترونیکی دسترسی خواهد داشت

2. مناطق آبی

یکی دیگر از رویکردهای منحصر به فرد توسعه شهری، ترویج زندگی سالم و طول عمر از طریق انواع شیوه های طراحی است. این که به عنوان مناطق آبی شناخته می شوند، برگرفته از مفهومی برگرفته از مقاله نشنال جئوگرافیک هستند که پنج منطقه را در سراسر جهان شناسایی کرده که در آن افراد طولانی تر زندگی می کنند.

نویسنده اصلی مقاله، دان بوتنر، Dan Buettner دریافت که این جوامع کمتر در معرض ابتلا به سرطان و بیماری قلبی، بوده و موارد کمتری از زوال عقل و بیماری آلزایمر، و درصد بالاتری از جمعیت در سنین 90 و 100 سالگی داشته و به طور کلی شادتر هستند. او با استفاده از این یافته ها، شش اصل را برای به حداکثر رساندن سلامت و طول عمر بیان کرد:

1. پرداختن به فعالیت بدنی متوسط و منظم
2. داشتن هدف زندگی با فعالیت های معنادار در طول حیات
3. کاهش استرس
4. دریافت کالری متوسط شامل یک رژیم غذایی گیاهی (نیمه گیاهخواری)
5. مصرف الکل ممکن است اما در حد اعتدال
6. درگیر بودن با زندگی خانوادگی، زندگی اجتماعی و معنویت / مذهب

اصول مناطق آبی را می توان در طراحی شهری به کار برد که می تواند شامل همه چیز از استفاده مجدد تطبیقی گرفته تا پیشرفت های جدید باشد. از جمله:

• محیط های قابل پیاده روی برای کاهش نیاز به خودرو
• افزایش تراکم عمودی و تنوع کاربری مختلط برای تشویق راه رفتن
• ترکیبی از گزینه های مسکن برای تشویق جمعیت هایی با نسل های مختلف
• ترکیبی از انواع توسعه فراتر از فضاهای مسکونی و اداری
• مکان های تجمع محلی، پارک ها و میدان ها
• رستوران‌های محلی farm-to-table (رستوران هایی که مستقیما به مزارع محلی وصل هستند و از فرآورده های تازه و ارگانیک استفاده می کنند)
• باغ های اجتماعی و باغ های روی پشت بام
• انواع رویدادها و برنامه های اجتماعی به صورت مداوم

بازهم اگر این ها به نظر آشنا می آیند، به خاطر این است که قبل از گسترش بزرگ حومه ها، شهرهای ما اینگونه عمل می کردند. شهرفورت ورث (تگزاس) اولین شهری بود که اصول منطقه آبی را در سطح شهر پذیرفت. استانتک Stantec همچنین با West Villages (پورت شمالی، فلوریدا) کار می کند تا آن را به عنوان یک جامعه منطقه آبی توسعه دهد که شامل بیش از 10000 هکتار، 33700 خانه و 3 میلیون فوت مربع توسعه تجاری است.

اصول منطقه آبی نشان‌دهنده برنامه‌ریزی خوب است و می‌توان آن‌ها را با کمترین تلاش در طرح‌های شهری به‌ویژه در توسعه‌های سبز جدید گنجاند. شهرهایی که قوانین منطقه بندی و مقررات توسعه دارند ممکن است علاقه مند به بازبینی مجدد قوانین و مقررات خود باشند تا ببینند چگونه می توانند اصول منطقه آبی را در جوامع خود بگنجانند.

3 . بخش های اکولوژیک

از آنجایی که طراحان، مقامات منتخب و توسعه دهندگان بیش از پیش روی استفاده از شیوه های پایداری در طراحی متمرکز هستند، بخش های اکولوژیک شروع به تبدیل شدن به یک اولویت در توسعه شهری نموده اند. بخش های اکولوژیک اصول توسعه پایدار را با برنامه‌ریزی شهری ترکیب می‌کنند تا اثرات منفی اکولوژیکی یک توسعه را کاهش دهند – که اساساً کاربردی در مقیاس وسیع از توسعه کم تاثیر (LID) low impact development برای کاهش گازهای گلخانه ای توسعه و اثرات زیست‌محیطی می باشند.

در حالی که اکثر بخش های اکولوژیک عمدتاً در اروپا، ژاپن و چین قرار دارند، در ایالات متحده به سرعت شروع به افزایش سرعت کرده اند. در حال حاضر دو بخش اکولوژیک در حال حاضر در آمریکا وجود دارد (پروژه Midtown در اتلانتا و منطقه Audubon Park Garden District در اورلاندو، فلوریدا) و چند پروژه جدید برنامه ریزی شده یا در حال توسعه از سیاتل تا میامی در حال تکمیل هستند. بخش های اکولوژیک بسیاری از اصول مشابه «چالش ساختمان مسکونی» Living Building Challenge  را در مقیاس بزرگتر از یک محله یا منطقه شامل می شود، از جمله:

چند وجهی بودن – از شیوه هایی از زندگی پشتیبانی می کند که استفاده از عابر پیاده، دوچرخه و حمل و نقل را ترویج می کند

حفاظت از آب – آب باران، آب طوفان و میعانات را برای استفاده مجدد جمع آوری می کند

انرژی های جایگزین – از خورشید، توربین یا دیگر منابع طبیعی برای تولید انرژی استفاده می کند

سلامت – سلامتی را ارتقا می دهد و پیاده روی و به اشتراک گذاری منابع را تشویق می کند

مصالح ساختمانی – از استفاده از مواد خطرناک جلوگیری می کند

سهم داشتن از نور روز – طراحی فضاهای کاری در فاصله 30 فوتی از پنجره های بزرگ و قابل اجرا

زیبایی شناسی – معماری باید زیبا، نوآورانه، حساس به بافت باشد و حس هویت و مالکیت محله را ایجاد کند.

4 . هر سه روی هم : مطلوب، آبی و سبز

لازم نیست هر یک از این اصول طراحی متمایز و مجزا باشند. یک منطقه نوآوری را تصور کنید که اصول طراحی منطقه آبی و منطقه اکولوژیک را نیز در خود جای دهد. آن را به عنوان یک نمودار ون با سه دایره روی هم در نظر بگیرید که به هم نزدیک و نزدیکتر می شوند.

از آغاز دوره بعد از جنگ، بیشتر توسعه ایالات متحده به سمت حومه شهرها پیش رفته است. با انجام این کار، ما همچنین کاربری‌های زمین خود را آنقدر از هم جدا کردیم که قابلیت پیاده‌روی به کلی فراموش شد. بر اساس کدهای کاربری زمین که در دهه 1920 تدوین شد (مقررات منطقه‌بندی منی از اقلیدس، اوهایو) کاربری ها به صورت عمودی و افقی از هم جدا شدند. نتیجه؟ تنها نتیجه این بوده که برای رفتن به هرجایی باید رانندگی کرد.

امروزه، پیاده‌روی و دسترسی به فضاهای سبز مهمترین اهمیت را در خرید مسکن دارند. خریداران محله‌هایی را می‌خواهند که معماری، کاربری‌های زمین و فناوری جدید را ارائه دهند – مناطقی که تراکم «هوشمند» را برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری ایجاد می‌کنند و هزینه کمتر و پایدارتر دارند. مناطق نوآور، مناطق آبی و مناطق اکولوژیک این ویژگی ها و بیشتر از آنها را نیز ارائه می دهند. آنها محله هایی به وجود می آورند که جالب، امن، مقرون به صرفه برای گروه های درآمدی متنوع و سالم هستند.

ترکیب عمودی و افقی کاربری‌های سازگار زمین، منطقه را به مراکز شهرهای قدیمی تبدیل می کنند. ساختمانی را با سه یا چند کاربری تصور کنید، مثل خرده فروشی در سطح خیابان، اداری در سطح دوم و یک طبقه مسکونی در سطح سوم. حتی قرار دادن کاربردهای سازگار در کنار یکدیگر یکی از ویژگی های مطلوب در فضاهای اداری امروزی است. و شهرهایی که نمی توانند این امکانات رفاهی را ارائه دهند، خود را در معرض خطر جابجایی و گسترش شرکت های جدید قرار می دهند.

این امر، موضوعی بالاتر از طراحی یا توسعه شهری است. و همچنین شامل تغییر سیاست توسعه در سطح محلی می باشد. به طور سنتی بیشتر حومه ها به طور سنتی توسعه متراکم یا مختلط را به جز چند منطقه منتخب ممنوع کرده اند. اما قوانین منطقه‌بندی و توسعه محلی را می‌توان به‌منظور در نظر گرفتن توسعه‌ای که نواحی نوآور، مناطق آبی، و مناطق اکولوژیک را ارتقا می‌دهد، اصلاح کرد.

اجرای این استراتژی های توسعه شهری می تواند ترافیک را به میزان قابل توجهی کاهش دهد، که مطمئناً هزینه کمتری نسبت به تعریض مداوم خیابان های محلی یا ساخت بزرگراه های جدید دارد. همچنین می تواند منجر به رویکرد طراحی کارآمدتر، محیطی خلاقانه تر و جمعیت سالم تر شود. انتظارات مصرف کنندگان و کارکنان در حال تغییر است و امروزه تمایل بیشتری برای محیط های متنوع تر و قابل پیاده روی وجود دارد. آنچه همراه با حفظ کیفیت مطلوب زندگی است، جذب و حفظ مشاغل و ساکنان می باشد.. این یک بازار رقابتی در حال افزایش است. و شهرها و حومه‌هایی که نمی‌توانند (یا نمی‌توانند) سازگار شوند، در معرض خطر جا ماندن هستند.

مطلوب، آبی و سبز یک روند نیست. این راه هوشمندانه برای ایجاد جوامع ما است.

ترجمه توسط بهزاد انتظاری – 15/03/1401

منبع: https://www.bdcnetwork.com